De plannen zijn gewijzigd!

Wat is er veel gebeurd de afgelopen weken! Mede daardoor is het er een beetje bij ingeschoten om een blog te schrijven. Het was een drukke, onzekere periode, maar gelukkig is het nu wat rustiger en heb ik tijd voor een update.
Zoals de meeste van jullie wel weten heb ik helaas mijn gastgezin moeten verlaten. Ik had het nog steeds goed naar mijn zin bij hen maar had toch een aantal dingetjes waar ik over wilde praten. Het gesprek liep totaal mis en uiteindelijk kwam het er op neer dat ik binnen een dag moest besluiten of ik bij hen wilde blijven. De dag daarop heb ik, na overleg met mijn ouders en wat vrienden, besloten om het gezin te verlaten. Als ik niet helemaal happy ben, dan straal ik dat waarschijnlijk onbewust ook uit naar de kinderen en dat is niet wat ik wilde. Ik denk dat ik en het gezin beide andere verwachtingen hadden van een au pair en hebben we te lang gewacht om dit naar elkaar duidelijk te maken. Aan het eind van deze dag ben ik naar een andere au pair gegaan die in de buurt woont, aangezien het heel awkward was om nog in het huis van mijn gastgezin rond te lopen en ik ook niet de hele tijd in mijn kamer wilde zitten. Gelukkig kon ik daar mee eten en kon ik even mijn ei kwijt! Later die avond ben ik terug gegaan naar mijn gastgezin om te praten over mijn beslissing. De volgende ochtend ben ik al mijn spullen in gaan pakken, om 's avonds, na gelukkig nog even snel gedag gezegd te kunnen hebben aan de kids, naar een au pair gegaan die in de Adelaide Hills. Hier kon ik een aantal dagen blijven als ik wilde en gaan kijken wat ik nu wilde. Ondertussen was de au pair organisatie begonnen met een nieuw gezin voor mij zoeken.
Na twee dagen in de Hills kreeg ik een telefoontje van familie van Carla dat ik bij hun terecht kon totdat ik een nieuwe familie gevonden zou hebben of zou weten wat ik nu ging doen. Dit was echt super fijn! Dus werd ik ’s ochtends opgehaald door Uncle Bill en werd ik bij thuiskomt opgewacht door Anne met een lekker kopje thee. Wat was het fijn om bij hen bij te komen van de negatieve ervaring in mijn oude gastgezin en te bedenken hoe ik nu verder wilde. Tijdens mijn verblijf bij Bill en Anne werd er heerlijk gekookt; ik heb zelfs lekker Hollands gegeten: aardappelpuree, rode kool met appeltjes en gehaktballen. Ook namen ze me mee naar de Barossa Valley, de wijnregio hier buiten Adelaide. Echt super lief van hen en wat is het daar mooi zeg. We hebben in totaal vier winerys bezocht en daar wijn geproefd. Ik heb natuurlijk totaal geen verstand van wijn, maar zaten best wat lekkere wijnen tussen ;). Verder hielp ik Bill en Anne in en om het huis een beetje. Zo hebben Anne en ik gezellig koekjes staan bakken en Hollandse appeltaart, hielp ik met boodschappen doen en heb ik ze geholpen met een aantal dingetjes op de computer.
Ondertussen had ik via de au pair organisatie verschillende gesprekken met gezinnen en sprong er een gezin meteen uit. Ik dacht dus een gezin gevonden te hebben na ongeveer twee weken zoeken. Maar helaas ging dit op het laatste moment toch niet door. Hier baalde ik echt ontzettend van en daarom heb ik toen besloten een tripje door de Grampians en over de Great Ocean Road te boeken naar Melbourne. Zo gezegd, zo gedaan: een paar daagjes later zette Unlce Bill mij om half zeven ’s ochtends af in de stad (Bill was zo lief om me in de stad af te zetten, zodat ik geen taxi hoefde te regelen!). Om kwart voor zeven werd ik bij de bushalte opgepikt in een oud Toyata busje en kon het grote avontuur beginnen!
De eerste dag was het vooral veel kilometers maken richting de Grampians. De eerstes stop die we maakte was voor koffie, om daarna door te rijden naar een klein wildlife park waar ze albine kangoeroes hadden. Je kon ze alleen achter het hek zien, maar het was nog steeds gaaf om te zien. Hier raakte ik aan de praat met een aantal andere Nederlandse meisjes en een Engels meisje Zij kwamen net uit de outback en hadden de mooiste verhalen. Ik weet nu zeker dat ik daar ook heen wil! Rond de middag hadden we een lunchstop bij een van de vele barbecues die je hier in Australië bij elke stop langs de weg, speeltuin of park tegenkomt. Daar hebben we met z’n allen taco’s staan maken, echt super leuk! Er vlogen daar mega veel kaketoes en soort papegaaien rond.. heel gaaf om te zien. Vervolgens reden we door richting de Grampians om daar eind van de middag aan te komen. Ik verwachte dat het super mooi groen en alles zou zijn, maar het grootste gedeelte was zwart. Dit kwam door de bosbranden die daar een paar jaar geleden gewoed hadden. Toch zag je op veel van de zwarte bomen alweer wat groene stukjes ontstaan die uit zouden groeien tot takjes en bladeren. Eucalyptus bomen gaan namelijk niet dood door vuur en hebben zelfs vuur nodig om nieuwe zaadjes te laten ontkiemen en verder te groeien. De eerste stop in de Grampians waren de McKenzie Falls. Super mooie watervallen omringd door allemaal rotsen. Je moest een behoorlijke trap af (en daarna dus ook weer op) maar het uitzicht was het meer dan waard. Enige nadeel was dat het regende. Hierna zijn we doorgereden naar een look-out meer boven in de bergen. Vanaf hier had je een super mooi uitzicht over de Grampians. Je zag veel bomen, maar ook meer moerassig landschap en een aantal meertjes. Heel gaaf! Na de look-out zijn we door gereden naar ons hostel, midden in de Grampians. Na weer met zijn allen gekookt te hebben, ging iedereen vroeg naar bed, aangezien het de volgende dag weer vroeg op zou zijn.
De tweede dag begon met een wandeling. We zijn naar de top van een berg geklommen wat super gaaf was. Het laatste stuk waren echt alleen maar grote rotsen en moest je dus echt zoeken hoe je nar boven kon klimmen. Bovenop had je weer een super mooi uitzicht! Toen we weer naar beneden liepen kwamen we een grote groep kangoeroes tegen die aan het grazen waren. Je zag dit een grote familie was. Je had het mega grote mannetje, een aantal vrouwtjes en een aantal kleintjes. Hierna zijn we naar het Brambuk Aboriginal Cultural Centre gegaan om daar te kijken naar de geschiedenis van de Aboriginals. Dit centrum wordt echt gerund door de Aboriginals zelf, wat betekent dat je ook echt hun verhaal ziet. Erg indrukwekkend! Er wordt hier in Australië weinig gepraat over de geschiedenis van de Aboriginals en heel negatief tegen hun aangekeken. Nog geen 100 jaar geleden waren de Aboriginals de slaven van de blanken en dit zie je nu nog steeds terug in het feit dat er mega veel problemen zijn in de Aboriginal gemeenschappen. Doordat deze mensen door veel Australiërs (nog steeds) niet gezien worden als gelijke, hebben de Aboriginals weinig kansen om iets te maken van hun leven. In de gemeenschappen is veel dronkenschap en daardoor ook veel geweld, wat vanzelfsprekend voor veel andere problemen zorgt. Na het cultureel centrum verlieten we de Grampians om richting de Great Ocean Road te rijden. Net voordat we de Great Ocean Road bereikte, gingen we lunchen in Towel Hill Reserve. Dit is een slapende vulkaan waar veel wildlife zit. Op de picknickplaats liep een Emoe rond met drie kleintjes en in de bomen hingen een aantal koala’s, echt super leuk. Ongeveer een uur na de lunch bereikte we de Great Ocean Road, met als eerste stop de Bay of Islands: een aantal mega grote rotsen voor de kust. Het waaide echt super hard toen we daar waren, maar dit deed niks af aan het geweldige uitzicht. De tweede stop was Londen Bridge: een grote rots die, dat raad je natuurlijk al, de vorm van de Londen Bridge heeft. Al is er een aantal jaar geleden wel een stuk afgebroken wat rots verbond met het vasteland en dus is de vorm niet meer helemaal hetzelfde. Vervolgens reden we door naar Loch Arge Gorce, een plek waar ooit een schip vergaan is op de rotsen. Hier had je een super mooie baai, helemaal ingesloten in de rotsen. Onze laatste stop voor die dag waren de Twelve Apostels. Ook hier waaide het nog steeds mega hard, maar heel indrukwekkend om te zien. Het zijn trouwens in totaal maar acht rotsen en waren er ooit negen. Er zijn er nooit twaalf geweest, maar de Autraliërs vonden het gewoon mooi klinken om de rotsen te vernoemen naar de twaalf apostelen. Hierna gingen we naar ons hostel om te eten en vervolgens terug te komen naar de Twelve Apostels voor de zonsondergang. Het was vrij bewolkt, maar we konden nog een redelijke zonsondergang zien. En zelfs met een niet perfecte zonsondergang zagen de rotsen er in een soort rood oranje licht super mooi uit.
Dag drie begon ook weer vroeg en de eerste stop Otway National Park. Hier maakte we een wandeling door een klein stuk regenwoud met eeuwenoude varens, mega hoge bomen en je hoorde overal vogels. Heel gaaf! Vervolgens reden we door naar Appollo Bay, een mooie plaats aan de Great Ocean Road, voor een koffie om vervolgens verderop op het strand te lunchen. Na de lunch reden we naar een plek waar allemaal papegaai achtige vogels zitten en koala’s. We hadden voer meegenomen, waardoor alle vogels gewoon op je kwamen zitten en zelfs begonnen te vechten om het voer terwijl ze op je zaten! We spotten een aantal koala’s in de bomen en op een gegeven moment was er een koala uit de boom gekomen. Super mooi om van dichtbij te zien, zooo schattig. Maar ook best gevaarlijk aangezien ze behoorlijke klauwen hebben ik dus wel een beetje afstand hield. Vervolgens vertrokken we naar Bells Beach, 1 van de populairste surfstranden van Australië, maar helaas was er op dat moment niemand aan het surfen. Hierna reden we verder naar een vuurtoren waar je ook een mega mooi uitzicht had over de kustlijn, om vervolgens door te rijden naar de laatste stop voor Melbourne, Torquay. Hier konden we rond kijken in alle surfshops, aangezien dit een echte surfstad is. Uiteindelijk was ik rond 7 uur in mijn hostel. Na snel mijn spullen uitgepakt te hebben ben ik daarna met een meisje die ik op de tour heb leren kennen gaan eten bij Maccas (of terwijl Mac Donalds, de Australiërs korten echt alles af).
De volgende dag alweer vroeg op om zoveel mogelijk uit een dagje Melbourne te kunnen halen. Met een aantal mensen van de tour zijn we eerst naar de Queen Victoria Market geweest. Dit is een mega grote markt waar ze echt vanalles verkopen. Hierna zijn we naar de State Library gelopen om vanaf daar een guided tour door de stad te doen. Deze tour bracht ons eerst naar Chinatown, om vervolgens via allemaal kleine straatjes en steegjes op de grootte winkelstraten uit te komen. In de steegjes was overal veel graffiti gezien, iets waar Melbourne om bekend staat. En dan niet de simpele graffiti ’s maar echte kunstwerken. Vervolgens zijn we ook door enkel arcades (geen spelletjeshallen, maar super mooie winkelcentra) gelopen, langs een aantal kerken om zo bij het station uit te komen. Dit gebouw lijkt helemaal niet te passen tussen alle andere gebouwen, aangezien het er een beetje oosters uit ziet. Vervolgens liepen we over Federation Square richting de rivier om daarna het opera huis van Melbourne te bekijken. Hier stopte de tour ook en besloten we aan de rivier te gaan lunchen. Het was super mooi weer, dus we konden lekker in het zonnetje zitten. Na de lunch hadden we met twee andere meisjes van de tour afgesproken om wat te gaan drinken om daarna terug te gaan naar de State library om daar de tentoonstellingen te gaan bekijken en een hele mooie zaal daar. Helaas was alles gesloten en besloten we met de gratis tram een rondje rondom Melbourne te maken om zo nog meer te zien. Na de tram was het voor mij tijd afscheid te nemen van iedereen en terug te gaan naar mijn hostel om daar mijn spullen te pakken en de nachtbus terug te nemen naar Adelaide. In de bus dacht ik eindelijk lekker te kunnen slapen, maar helaas. Eerst zette de chauffeur de film Godzilla aan met het geluid super hard en vervolgens lagen er een aantal mensen mega hard te snurken. Heb wel iets geslapen, maar t was niet veel.
Weer in Adelaide aangekomen ben ik terug gegaan naar Anne en Bill. We hebben toen gezellig samen ontbeten en toen moest ik me alweer klaar maken voor een nieuwe afspraak. In Melbourne had ik een berichtje gekregen dat een andere au-pair een gezin wist dat tot 1 dec een au-pair nodig had. Ik ben na die afspraak meteen met haar mee naar huis gereden en zit er nu nog steeds. Heb het super naar mijn zin. Ze hebben een meisje van zes en twee jongetjes van zes. Ik kan zelfs langer dan 1 dec blijven als ik wil en heb inmiddels op een baantje gesolliciteerd in de stad en ben aangenomen, dus dat gaat allemaal super goed. Plan nu is om geld te gaan verdienen om uiteindelijk rond eind februari te gaan reizen!